Kapalıçarşı yarışı

Dün akşam 5 günlük uluslararası İstanbul yarış günleri kapsamında 7'den 70'e insanlarla Kapalıçarşı yarışına katıldım. Çeşitli yaş grupları içersinde kayıtlarla yerimizi aldıktan sonra, çevremizdeki herkesin ciddiyetine karşın, acemice katılımımdan ötürü, yarış zamanı gelinceye kadar gayri ciddi bir yaklaşım (hiç hazırlıksız) alışkanlıkları içinde beni yarışa katan kardeşim Dinçer KOCALAR ile şakalaşmalarımız hat safhaya ulaşmıştık ki, bu arada başlama zamanım gelip çatmış olduğunu son anda farkedebildim. Heyecanım artmış, son tatktikleri alıp yarışa koyulduğumda, hayatımda ilk kez, bana özel hazırlanmış bin bir türlü zorluk içeren o haritamı kapıp , Kapalıçarşı gibi daha önce aklımın ucuna bile gelmeyecek bir yerde karanlık delhizlerde koşuşturarak, son anda Ayşe'nin* elime tutuşturduğu kafa lambamla yolumu aramaya başlayınca gerçekleri yavaş yavaş kavramaya başladım. 21 apayrı noktanın harita izlenmeden tam yerini bulma olanağının olmadığı bu yarışta, ben israrla haritaya azıcık bakarak ve bir türlü yönüme paralel hale getiremeyerek, adeta inatla, bilinen bu yöntemin dışında sadece görsel farkındalıkla yol almaya çalışırken, aslında yön karmaşasını bir harita çevirmeceyle aşma dışında her türlü yeni yöntemi arama ve yaratma yolunda baya zaman kaybederek perişan oluşumu izleyip, biraz eğlenmiş oldum. Bu yarışla başlayan organize olma güdüm zamanla beni yeni yarışlara itekleyecek bir içsel enerji oluşmasına yol açtı. Bu kapsamdaki farkındalıklarımızı artırabilmek adına, bu tür aktiviteler önemli. Yarın Belgrad Ormanı etabındaki "yönsüzlük" ve pazar İstanbul Maratonu zaten hepimizi ilgilendirecektir. Bana teşvikte bulunanlara gönülden teşekkürlerim; İlgisini çekenlerle yarış ayrıntılarını, yaşama bakışınız ve meditatif gerçeklerinizle ilişkilendirmeler şeklinde konuşmak dileğiyle, şimdilik hoşçakalın.